Prawo wglądu do akt postępowania podatkowego także po jego zakończeniu

W praktyce podatnicy zgłaszają się, by „jeszcze coś zobaczyć w aktach”, np. tuż po wydaniu decyzji przez organ pierwszej instancji, gdy analiza akt może być przydatna przy sporządzeniu odwołania bądź ma to miejsce tuż po wydaniu decyzji przez organ drugiej instancji (np. SKO), kiedy to służy jeszcze skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego.

Nadto wgląd w akta sprawy (po zakończeniu postępowania) może być przydatny w związku z koniecznością wznowienia postępowania, stwierdzenia nieważności decyzji czy np. w obliczu trwającego postępowania egzekucyjnego.

Prawo wglądu w akta sprawy, sporządzanie z nich notatek, odpisów oraz sporządzanie kopii przy wykorzystaniu własnych przenośnych urządzeń – mogą być realizowane w obecności pracownika organu podatkowego.

Strona może żądać wydania jej kopii akt sprawy lub uwierzytelnionych odpisów akt sprawy albo uwierzytelnienia kopii akt sprawy. Przy czym koszty reguluje tu rozporządzenie ministra finansów z 18 grudnia 2015 r. w sprawie wysokości opłaty za sporządzenie kopii oraz odpisu dokumentów. Organ podatkowy odstępuje jednak od ustalenia kosztów postępowania w wysokości nieprzekraczającej czterokrotności kosztów upomnienia, w przypadku stwierdzenia, że wydatki na postępowanie i koszty poboru nie przekraczają tej kwoty.

Czym innym jest jednak konieczność poniesienia opłaty skarbowej przez podatnika, co tyczy się tylko przypadku, gdyby wnioskował o „poświadczenie za zgodność z oryginałem”. Tu poświadczenie zgodności duplikatu, odpisu, wyciągu, wypisu lub kopii, dokonane przez organy administracji rządowej lub samorządowej lub archiwum państwowe – jest objęte wspomnianą opłatą skarbową, a stawka wynosi 5 zł od każdej pełnej lub zaczętej stronicy.

W pewnych wypadkach możliwa jest odmowa umożliwienia stronie zapoznania się z dokumentami, sporządzania z nich notatek, kopii i odpisów, uwierzytelniania odpisów i kopii lub wydania uwierzytelnionych odpisów.

Dotyczy to znajdujących się w aktach sprawy dokumentów zawierających informacje niejawne, a także odnosi się to do innych dokumentów, które organ podatkowy wyłączy z akt sprawy ze względu na interes publiczny. Czyli, że dotyczyłoby to np. jakichś „danych wrażliwych”, które dodatkowo nie mają istotnego znaczenia dla wyniku sprawy. Odmowa taka następuje w drodze postanowienia, na które służy jednak zażalenie.